۩ ۞  حی علی الصلاة ۞ ۩

نمازهاى یومیّه

پنج نماز در روز واجب است :
1 - نماز ظهر (چهار رکعت )
2 - نماز عصر (چهار رکعت )
3 - نماز مغرب (سه رکعت )
4 - نماز عشا (چهار رکعت )
5 - نماز صبح (دو رکعت

نمازهاى واجب
نمازهاى واجب به شرح ذیل است :
1 - نماز یومیّه (شبانه روز) و آنچه ملحق به آن است مانند نماز جمعه ، نماز احتیاط، نماز قضا و نمازى که نماز گزار دوباره آن را اعاده مى کند
2 - نماز آیات که به سبب آمدن حوادثى چون : زلزله ، خسوف ، کسوف و مانند اینها واجب مى شود
3 - نماز میّت
4 - نماز طواف واجب خانه کعبه
5 - نماز قضاى والدین بر پسر بزرگ
6 - نمازى که به سبب اجیر شدن و نذر و قسم و عهد واجب مى شود.

1- علم (یقین): که اگر کسی علم به قبله بودن یک جهت پیدا کرد، بایستی حکم به قبله بودن آن طرف نماید.
2- شهادت دو نفر شاهد عادل : به شرطی که شهادت آنان از روی حس و مشاهده باشد که در این صورت ولو شهادت آنان یقین هم نیاورد،جایگزین یقین می شود.
3- به گفته کسی که از روی قواعد علمی قبله را تشخیص می دهد و گفته او اطمینان آور هم باشد.
4- ظن و گمان : که اگر هیچ کدام از سه مرحله قبلی وجود نداشت نوبت به مرحله چهارم می رسد که عمل کردن به ظن و گمان باشد و آن هم از هر راهی به دست آید، چه از راه محراب مسجد یا قبرهای مسلمانان باشد و چه از گفته صاحب خانه و چه از راه خورشید و ستاره و قطب نما باشد؛البته باید توجه داشت که در صورتی می تواند به گمان عمل کند که نتواند گمان قوی تری پیدا کند والا بایستی گمان قوی تر را تحصیل نماید؛ مثلا اگر مهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پیدا کند، ولی بتواند از راه دیگرگمان قوی تر به دست آورد،نباید به حرف او عمل نماید.
کسی که نمی داند قبله کدام طرف است 1- کسی که تمام اطراف در نظر او مساوی است و وقت نماز هم وسعت دارد و فقط یک نماز هم باید بخواند، مانند نماز صبح ، دراینجا وظیفه اش روشن است و باید چهار نماز به چهار طرف بخواند.
2- در صورتی که وقت نماز وسعت دارد و تمام اطراف در نظر او مساوی است و باید دو نماز بخواند؛ مانند ظهر و عصر یا مغرب و عشا، در اینجا این دو نماز را به دو صورت می تواند بخواند:
الف) ابتدا نماز اول را به چهار طرف می خواند و بعد نماز دوم را شروع می نماید و در هنگام خواندن نماز دوم لازم نیست که آن را از همان طرفی که نماز اول را شروع کرده است ، شروع نماید.
ب) نماز اول را به هر طرف خواند به دنبال آن ، نماز دوم را به همان طرف می خواند و خواندن نماز دوم به طرف دیگر جایز نیست ، ولی احتیاط مستحب آن است که روش اول انتخاب شود.
3- که در این صورت به هر چند طرف که وقت اجازه می دهد، نمازش را می خواند.
4- باید نماز اول را به چهار طرف خوانده و کسری را به نماز دوم بدهد، یعنی به هر چند طرف که وقت دارد،نماز دوم را بخواند.
5- در این صورت آخرین نمازی که می خواند، به نیت عصر و نمازهای قبلش را به نیت ما فی الذمه بخواند.
6- چهار رکعت آخر را به نیت عشا و بقیه وقت قبلی را به نیت نماز مغرب به هر چند طرف که می تواند،بخواند.
7- اگر می داند که قبله در چند طرف است ، باید فقط به همان اطرافی که یقین به قبله بودن یکی از آنها دارد، نماز بخواند.
8- حضرت امام صورت گمان را هم به صورت یقین داشتن ملحق فرموده اند. یعنی به هر چند طرف که گمان به قبله بودن آنها دارد، فقط به همان اطراف نماز بخواند ولکن بنا بر احتیاط مستحب صورت گمان به صورت تحیر و شک ملحق گردد.